ჯეინ მარტინის პიესა –„კილი და დუ“, რომელიც ქეთი დოლიძემ აირჩია ბათუმის „ახალ სცენაზე “ დასადგმელად, მრავალ მტკივნეულ, დასაფიქრებელ კითხვას სვამს მკითხველისა თუ მაყურებლის წინაშე: მიტევებათუარპატიება? სიცოცხლის დაბადება თუ მოძალადისგან ჩასახული ნაყოფის მოშორება? რელიგიური ფანატიზმი თუ ადამიანური შემწყნარებლობა? . . .
კილის არ სურს შვილის გაჩენა მოძალადისგან, დუკი სწორედ ამას აძალებს კილის, ბორკილითაც აბამს საწოლზე, ატუსაღებს, რათა კილიმ ნაყოფი შეინარჩუნოს, ცოდვას განერიდოს, სიცოცხლე შვას . . .
რითი დასრულდება ეს დრამატული ისტორია, რა განასხვავებს, ამავე დროს, რა აკავშირებს სხვადასხვა ასაკის ორ ქალს – კილის და დუს ? . . .