ალექსანდრე ლორთქიფანიძის „კუნძული“ მეტაფორული ფორმით მოგვითხრობს ზოგადსაკაცობრიო პრობლემატიკაზე, სასტიკ სამყაროზე, ადამიანებმა რომ შექმნეს და თვითგანადგურების ნიშნით რომაა აღბეჭდილი. 

მრავალმხრივ საინტერესო ამბის მოქმედება 2010 წელს ვითარდება; ამან , ბუნებრივია, პიესის ატმოსფეროზეც იქონია გავლენა. ჩვენს თვალწინ ცოცხლდება საქართველოს უახლესი ისტორიის ფურცლები, რომელიც, ხშირ შემთხვევაში, გათავხედებული ზონდერების სისხლიანი ხელით იწერებოდა ხოლმე . . .

ავქსენტი ცაგარელის „ხანუმა“ განსაკუთრებით იზიდავს მაყრებელს პერსონაჟთა კოლორიტული ბუნებითა და კომედიური ჟანრის ოსტატურად მოხმობილი ხერხებით.
პიესა მსოფლიოს არაერთ სცენაზე განხორციელებულა სხვადასხვა ინტერპრეტაციით. „ხანუმა“-ს თავისებურ, ორიგინალურ გააზრებას სთავაზობს დამდგმელი რეჟისორი ანდრო ენუქიძეც, რომელიც სრულიად მოულოდნელ, მრავალმხრივ საინტერესო ფუნქციას შესძენს „კნიაზ“ ვანო ფანტიაშვილს. 
რა ხილვა ეწვევა ხანუმასგან გაცუცურაკებულ თავადს?
პასუხს ამ კითხვაზე ბათუმის დრამატული თეატრის სცენაზე იხილავს მაყურებელი.

კლასიკა არ ბერდება.
უკვდავია დავით კლდიაშვილის ლიტერატურული მემკვიდრეობა, რომელიც ღიმილნარევი სევდითა თუ მძაფრი ადამიანური ტკივილებითაა აღბეჭდილი და ყველა დროში პოულობს გამოძახილს . . .
ნიშანდობლივია, რომ ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის პროფესიული სახელმწიფო დრამატული თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელმა ანდრო ენუქიძემ კლასიკურ რეპერტუარზე შეაჩერა არჩევანი.
თეატრის განახლებულ კედლებში ჩვენი დიდი კლასიკოსის მარად ცოცხალი სიტყვა დაისადგურებს და კიდევ ერთხელ განისაზღვრება კლდიაშვილისეული იმედის ძალა და მოთმინების საზღვარი. 

ასტრიდ ლინტგრენის უკვდავი პერსონაჟი – პეპი, ამ საახალწლოდ ბათუმის „ახალ სცენაზე“ დაიდებს ბინას.

წიგნის ორიგინალური ინსცენირება ეკუთვნის სპექტაკლის დამდგმელ რეჟისორს – მანანა კვირკველიას.

ბათუმელ ბავშვებს ისღა დარჩენიათ, მუხუდო თითო მარცვალი მოიმარაგონ და პეპისთან ერთად წარმოსთქვან მისი მაგიური შელოცვა: „წადით, მომწყდით თავიდან, დაბერება არ მინდა!“

პეპისთან მართლაც არავის უწერია დაბერება, პეპისთან ერთად ხომ შობა–ახალი წელიც უფრო მხიარულდება, ხოლო უფროსებს – მშობლებსა თუ პაპა–ბებიებს ბავშვური ანცი სხივი აუკიაფდებათ ხოლმე თვალებში . . .

სპექტაკლში გამოყენებულია ირაკლი ლომოურის რითმოცანები.

გაგა გოშაძემ თანამედროვეობის ერთ-ერთი გამორჩეული დრამატურგის, სლავომირ მროჟეკის პიესა - "ზაფხულის დღე" აირჩია ბათუმის "ახალ სცენაზე" დასადგმელად.

პიესის ფაბულა: უიღბლო მამაკაცი თავის ჩამოხრჩობას გადაწყვეტს ერთ განმარტოვებულ ადგილას. გამოჩნდება იღბლიანი მამაკაცი, ვისაც ასევე ჩაუფიქრებია თვითმკვლელობა; მის ცხოვრებას აზრი დაუკარგა მუდმივმა, "უპირობო" წარმატებამ. პიესის მესამე პერსონაჟის - ახალგაზრდა ქალის გამოჩენა უიღბლოსა და იღბლიანის მრავლამხრივ საინტერესო დისკუსიას ტრადიციული სამკუთხედის სიუჟეტურ სიმძაფრეს სძენს.

ვის აირჩევს ქალი სუიციდის ზღვარზე მისული უიღბლოსა და იღბლიანისაგან? - "ზაფხულის დღე" იგავური ფორმით გვაწვდის პასუხს ამ მარადიულ კითხვაზე.

,,სასტუმრო ჰაიფა” პოლონელი ავტორის, კატაჟინა კნიხალსკას პიესას წარმოადგენს, რომელიც ინსპირირებულია მე-20 საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული მწერლის, მარეკ ჰლასკის ნაწარმოებებით. მოქმედება მიმდინარეობს 60-იანი წლების ისრაელში, ქვეყანაში, რომელიც დიდად განსხვავდება დღევანდელი სტერეოტიპული წარმოდგენისგან ,,წმინდა მიწის” შესახებ. ისრაელის საპორტო ქალაქში, ჰაიფაში მდებარე ძველ და შეუხედავ სასტუმროში, რომელსაც ექსცენტრიკული ესთერი მართავს, მეორე მსოფლიო ომგამოვლილი ემიგრანტები ცხოვრობენ. თითოეული მათგანი აქ უკეთესი ცხოვრების ძიებამ მოიყვანა. წარმოსახული სამოთხის მაგივრად კი რეალობის სისატიკე, თაღლითობა, ძალადობა, პროსტიტუცია და ღალატი დახვდათ. ამ ჩახუთულ ადგილას, დიდი ხნის გაუჩინარების შემდეგ ბრუნდება საიდუმლოებით მოცული მფრინავი-დონ ბენ დოვი. რამ ჩამოიყვანა ის ჰაიფაში? ნუთუ სურს ძველ ცხოვრებას დაუბრუნდეს? იქნებ მისი გამოჩენა ხუთი წლის წინ მომხდარ ტრაგედიასთანაა დაკავშირებული?

,,სასტუმრო ჰაიფა” სიბნელით მოცული ისტორიაა ადამიანებზე, რომლებიც ვერ ახერხებენ წარსულის დემონების დამარცხებას. საპორტო სასტუმროს თითოეულ მაცხოვრებელს ერთმანეთთან ომის ტრავმა აერთიანებს, რომელიც მათ საქციელსა და არჩევანს განსაზღვრავს. თუმცა, როგორც ცხოვრებაში ხდება ხოლმე, მწარე მომენტებს, ტკბილიც ახლავს თან. არც ,,სასტუმრო ჰაიფაა” გამონაკლისი და სხარტ იუმორს მოკლებული. რეფლექსია, ღიმილი და ემოციურობა - ეს სამი სიტყვა საუკეთესოდ აღწერს ჩვენს სპექტაკლს.

სპექტაკლის შექმნაში იმ პოლონელ ხელოვანთა გუნდი მონაწილეობს, რომელთა ძალისხმევითაც 2016 წელს ბათუმის თეატრში დაიდგა წარმოდგენა ,,რამდენი დემონიც გნებავთ” იეჟი პილხის მიხედვით. დრამატურგიის ავტორია კატაჟინა კნიხალსკა, სარეჟისორო ნაწილს იაცეკ გლომბი უძღვება, სცენოგრაფია მალგოჟატა ბულანდას ეკუთვნის, მუსიკა ბარტოშ სტრაბუჟინსკს, ხოლო სასცენო მოძრაობა ვიტოლდ იურევიჩს. თითოეული მათგანი პოლონეთის ქალაქ ლეგნიცაში არსებულ თეატრთანაა დაკავშირებული (იაცეკ გლომბი თეატრის დირექტორია). 2016 წლიდან ქ. ბათუმსა და ქ. ლეგნიცას პარტნიორი ქალაქების სტატუსი მიენიჭათ.